- φωτοκυήτωρ
- -ορος, ἡ, Μ(για την Παναγία) αυτή που γεννά το φως.[ΕΤΥΜΟΛ. < φωτ(ο)-* + κυῶ + κατάλ. -τωρ (πρβλ. ἡγή-τωρ)].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
φωτ(ο)- — α συνθετικό λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο ουσ. φῶς, φωτός και δηλώνει ότι το σύνθ. έχει σχέση με το φως ή αναφέρεται σ αυτό. Το α συνθετικό φωτ(ο) γνώρισε μεγάλη επίδοση στη Νέα Ελληνική, όπου χρησιμοποιήθηκε για τον… … Dictionary of Greek